Patatje met.

Nooit een patatje “met” gegeten

In Rotterdam, bij Bram?

Zo wel, dan zal u het vast nog weten:

Een puntzak friet met een klodder

saus er op. En voor u ergens een

plekje zocht op straat, gebeurde dat

wat u nooit meer zult vergeten omdat

het zich zo vaak herhaalt.

 

Meeuwen krijsen boven het plein dat

het horen je vergaat. Het is de voorbode

van wat de volgende klant te wachten

staat. Cirkelend boven de blauwe

verkoopcenter is de meeuw kien op

 wie er straks voor het bijltje gaat.

 

Ze straalt de jonge schone die net

een patatje heeft gehaald. Tot plots een

schaduw, van boven komend,

naast haar opdoemt en zich op

haar frietje stort. De meeuw pikt

onverschrokken een maaltje bij haar weg.

Een grote gil als van  een keukenmeid

geeft zichtbaar geen reactie bij  de

andere aardappeleters op het plein.

Of het moet een verscholen lachen zijn.

De jonge deerne kijkt vragend om zich heen.

Ze staat te midden van wat overbleef.

Restanten fastfood waar de minder brutale vogels

nu stiekem proberen een graantje mee te pikken.

Zo werd een “patatje met”  een “patatje oorlog”.

En keerde de rust voor even terug.

Eenzaam voelde zij zich, toen ze met lege

handen de aftocht blies, zonder dat ze een

frietje at van Bram.

Niet alleen in Rotterdam , ook op

de Scheveningse Boulevard komt uw

patatje of haring in gevaar.

Op de knop van de vlaggemast,

vlak boven u,  zit de meeuw al klaar.

Voor de aanval, die u verrast.